အခန်း ၃၉

Translator - D

ဝူဂျင်ဟာက အဲ့ဒီနေ့ နောက်ပိုင်း အိမ်ပြန်မလာပါဘူး။ ရက်ပေါင်းများစွာ ကုန်လွန်သွားတော့ ကျေးဇူးတော်အောက်မေ့ကန်တော့ပွဲလည်းပြီး၊ အစားထိုးပိတ်ရက်တွေနဲ့ ရက်ထပ်ဆက်ထားတဲ့ အားလပ်ရက်ရှည်ကြီးလည်း ပြီးသွားခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနောက်ပိုင်းမှာ နောက်ထပ် တစ်ပတ်နှစ်ပတ်လောက် ကုန်လွန်သွားပြန်တယ်။ နောက်ထပ်တစ်လ ကူးသွားပြီး ၁၁လပိုင်းကို ရောက်လာတာပေါ့။

အဲ့ဒီအတောအတွင်းမှာ အတွင်းရေးမှူးချွဲက မကြာမကြာ လာတွေ့ခဲ့တယ်။ ရက်ချိန်းယူထားပြီးသားဆိုပြီး ကျွန်မကို ဆေးရုံသွားဖို့ တိုက်တွန်းတယ်လေ။ တစ်ပတ်ကို နှစ်ခါ မပျက်မကွက် အဲ့ဒီလိုလုပ်တာပါ။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူနဲ့ တစ်ခါမှမသွားဖူးတဲ့ သားဖွားမီးယပ်ဆေးခန်းကနေ စစ်ဆေးမှုလုပ်ပြီးလို့ သူ့အတွင်းရေးမှူး စောင့်နေရာဆီ ထွက်လာရတိုင်း ရှုပ်ထွေးတဲ့ခံစားချက်တွေ အပြည့်ဖြစ်ရပါတယ်။

ဘာကြောင့် ကျွန်မ ပြန်ကောင်းလာဖို့က သူ့အတွက် အရေးကြီးမှန်း အခုအထိ နားမလည်နိုင်သေးပါဘူး။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စရာမလိုတော့သလို၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်လို့လည်းမဖြစ်တော့တဲ့ မိန်းမဖြစ်နေပြီလေ။ ဝူဂျင်ဟာနဲ့ လက်ထပ်ထားတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးထဲမှာပြောပါတယ်။

အချိန်က ​ဖြည်းဖြည်းချင်း ကုန်ဆုံးခဲ့တယ်။ ငြီးငွေ့မှုကြောင့်ပဲလားတော့ မသိပါဘူး။ ထပ်ပြီးအချိန်ပေးဖို့လိုတယ်လို့ သဘောတူထားတာကြောင့် ဒီလိုဘဝကို စောဒကတက်လို့မရဘူးဆိုပေမဲ့ ဒီအိမ်မှာ ဆက်ပြီးနေနေရတာက အခုအထိ သက်သောင့်သက်သာ ဖြစ်မနေပါဘူး။ ကြိုဆိုလက်ခံတဲ့အချိန်ထက် ကျော်လွန်ပြီးနေတဲ့ ဧည့်သည်လို၊ အိမ်ရှင်ပြန်မလာတဲ့အိမ်မှာ အိမ်ကြီးရှင်လုပ်တမ်းကစားနေရသလိုပါပဲ။

ဂင်ဖိုကအိမ်ဆီ ပစ္စည်းတွေပြန်ရွှေ့ဖို့ တွေးကြည့်သေးပေမဲ့ သည်းခံပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ အပြစ်ရှာစရာအကြောင်းရင်းမပေးဖို့ ပြောထားတဲ့ ယောက္ခမကြောင့် ကျွန်မလည်း ကြိတ်မှိတ်နေခဲ့တယ်။

အိမ်ခြံမြေပွဲစားလည်း မဟုတ်ပေမဲ့ ကောင်းကောင်းကစားတတ်ရင် သူတို့က ကျွန်မကို နောက်ထပ် ပိုင်ဆိုင်မှုကောင်းတစ်ခု ပေးလိမ့်မယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်နဲ့ ယောက္ခမက ကျွန်မကို ကြည့်ရှုပေးတယ်လေ။ အခြေအနေက အဓိပ္ပာယ်တော့မရှိပေမဲ့ သူ ကျွန်မအတွက် အဲ့ဒီလိုလုပ်ပေးတာကို မနှစ်မြို့တာမျိုး မဖြစ်မိတာကြောင့် ကျွန်မလည်း သူ့စကားနားထောင်ဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် များများရရ၊ နည်းနည်းရရ သူတို့အတွက်က ပါမွှားလေးသာဖြစ်ပြီး ကျွန်မအတွက်ကတော့ ထူးမခြားနားတဲ့ အချုပ်အနှောင်ပါပဲ။

ဒီနေ့လည်း ရည်ရွယ်ချက်မဲ့ အချိန်ဖြုန်းပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်ရင်း notebook ကနေ ဘာသာပြန် အလုပ်ခေါ်စာတွေကို ဆွဲကြည့်နေခဲ့တယ်။

ဘဏ်အကောင့်ထဲက ငွေပမာဏကတော့ လုံလောက်တာထက်တောင် ပိုပါသေးတယ်။ ကျန်နေသေးတဲ့ အမွေနည်းနည်းရယ်၊ ကျောင်းမပြီးသေးခင်ကတည်းက အလုပ်လုပ်ပြီး စုဆောင်းလာတဲ့ ပိုက်ဆံတွေရယ်၊ လောလောလတ်လတ် အဘွားယောက္ခမပေးထားတဲ့ နာလန်ထူကြေးရယ်။ အဲ့ဒီငွေတွေကို တွေးလိုက်မယ်ဆိုရင် ချက်ချင်းကြီး အလုပ်ကို အသည်းအသန်ရှာနေစရာမလိုပါဘူး။

ဝူဂျင်ဟာက အခုအထိ လတိုင်း ပထမဆုံးနေ့ရောက်ရင် ပိုက်ဆံလွှဲပေးနေကျလေ။ အခုအချိန်အထိ သူ့ဆီကနေ ရထားတဲ့ အိမ်စားရိတ်လိုပဲ အဲ့ဒါကိုလည်း သီးသန့် လုံးဝမထိဘဲ ထားထားတာပါ။ အဲ့ဒါကို သုံးချင်ရလောက်အောင် ငွေမလိုနေသလို ရှေ့လျှောက်သုံးဖို့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ စုချင်စိတ်လည်းမရှိပါဘူး။ ပြခန်းဆီ သွားခဲ့တဲ့ အဲ့ဒီနေ့ မတိုင်ခင်ကတည်းက ချထားတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ပေါ့။ လုံးဝ ဘာမှရမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ထင်ထားခဲ့တဲ့ အချိန်ကတည်းကလေ။

အဲ့ဒီလိုဆိုပေမဲ့လည်း လူက အလုပ်လေးတော့လုပ်ဖို့လိုပါတယ်။

ကျွန်မရဲ့ အကြံပေး အရေးတကြီး ထောက်ခံပေးခဲ့တဲ့ အလုပ်ကိုသာ မလုပ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် တက္ကသိုလ်မှာပဲ ဘာသာပြန်ပညာ ဘွဲ့လွန်တန်းအတွက် ပြင်ဆင်ရင်း ဘာသာပြန်တဲ့အလုပ်ကို လုပ်နေလောက်ဦးမှာပါ။ ကိစ္စတွေသာ ချောချောမွေ့မွေ့ရှိခဲ့မယ်ဆိုရင် ကျွန်မလည်း ဘွဲ့လွန်ပြီးသွားတာ ကြာလောက်ရှိရောပေါ့...အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း ဘဝကို ဘယ်လိုဆက်လျှောက်ဖြစ်မလဲဆိုတာကို တွေးကြည့်လို့မရပေမဲ့လေ။ အမွေရထားတာလေးနဲ့ နေထိုင်စားသောက်ရတာကို ပူပန်ကြောင့်ကြလို့ တတိယနှစ် ​ဆောင်းတွင်းမှာ အချိန်ပိုင်းအဖြစ် စခဲ့တဲ့ ဘာသာပြန်အလုပ်က တကယ်တော့ ကျွန်မရဲ့ပင်ကိုစွမ်းရည်နဲ့ တော်တော်လေး သင့်တော်ကိုက်ညီပါတယ်။

အဲ့ဒီနယ်ပယ်မှာ ကိုယ့်ရဲ့ခြေလှမ်းကို ချဲ့ချင်တာကြောင့် အကူအညီတောင်းတာနဲ့ ပိုနီးစပ်တဲ့ 'ထောက်ခံချက်' ကို မငြင်းနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ အဲ့ဒါက ဒီအတိုင်း ကျွန်မရဲ့ အချိန်ပြည့် အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းအလုပ် ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့တော့ တစ်ခါမှ မတွေးကြည့်ဖူးဘူးလေ။ ကိုယ့်မေဂျာနဲ့ တအားအလှမ်းဝေးတဲ့ ဘဝကို ဆက်လျှောက်ဖြစ်မယ်လို့ လုံးဝထင်မထားခဲ့ဘူးပေါ့။

ပြီးတော့ ကျိန်းသေပေါက် ကျွန်မဘဝက ဒီလောက် ဗြုန်းစားကြီး ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မယ်လို့လည်း ထင်မှတ်မထားခဲ့တာပါ...နောက်ဆုံးမှာ တစ်သက်လုံးရှာဖွေရင်ရမဲ့ ပမာဏထက်တောင် ပိုများအောင် ရှာဖွေခွင့်ပြုခဲ့တဲ့အတွက် ကျေးဇူးပဲတင်ရမလား။ ကျွန်မ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် လှောင်သလိုရယ်လိုက်တယ်။

"...​စာပဲပြန်လုပ်ရင်ကောင်းမလားမသိဘူး။ အကြာကြီး နားနေခဲ့တာကို..."

တစ်ယောက်တည်း အသံထွက်ပြီး ရေရွတ်မိတာက အရူးလိုပါပဲ။ ပြန်ဖြေမဲ့သူ တစ်ယောက်မှမရှိတဲ့ အိမ်အလွတ်ကြီးမှာထိုင်ပြီး ဦးတည်ချက်မဲ့စွာ အချိန်ဖြုန်းနေတာကလည်း ဆတူရူးမိုက်သလို ခံစားရပါတယ်။

ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်တိုင်အောင် ရှင်းလင်းပြတ်သားတဲ့ လမ်းကြောင်းကို မဆုပ်ကိုင်နိုင်သေးဘူးလေ။

ကွာရှင်းတာကို အပြီးသတ်ပြီးတာနဲ့ အရာအားလုံး ရှင်းလင်းသွားလောက်မလား။ စောင့်နေဖို့ကျန်တဲ့ တစ်ခုတည်းသောအရာဖြစ်ပြီး တစ်ခါလေကျတော့လည်း မျှော်လင့်တကြီး ဆန္ဒတစ်ခုလိုပါပဲ။

နောက်​ဆုံးမှာ ကျွန်မ notebook ကို ပိတ်ပြီး ထရပ်လိုက်တယ်။ အကျင့်ပါနေတဲ့အတိုင်း အိမ်ထဲမှာ ဦးတည်ချက်မဲ့ လျှောက်သွားနေရာက အပြင်ဘက်ဥယျာဉ်ဆီသွားတဲ့ တံခါးကို ဖွင့်လိုက်တယ်။

နေ့ခင်းဘက်မှာတောင် ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေက ချက်ချင်းဆိုသလို ဝင်လာခဲ့တယ်။ ဒီလိုရာသီမှာ လေက ရက်ပိုင်းလောက်နေပြီးရင် ပြောင်းလဲသွားသလိုပါပဲ။ အပြင်လေနဲ့ ထိတွေ့တော့မှ ကုန်သွားတဲ့အချိန်ကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ခံစားမိပုံက အံ့ဩစရာကောင်း​တာကြောင့် ကျွန်မ ဒီအတိုင်း အဝင်ဝမှာ ခဏ​ရပ်နေခဲ့မိတယ်။

လေက ဝှစ်ခနဲဝင်လာခဲ့တယ်။ ပန်းမွေ့ရာထဲက ပန်းတွေအကုန် သေကုန်ပါပြီ။ ဆောင်းဦးနှောင်းပိုင်းမှာပါပွင့်ကြတဲ့ အမျိုးအစားတွေကို စိုက်ထားခဲ့တာကြောင့် ပုံမှန်လိုသာဆို အခုအချိန် ညှိုးနွမ်းသွားတဲ့ လက္ခဏာတချို့တလေ ပြသင့်ပေမဲ့ အဲ့ဒါမျိုးတောင် မရှိတော့ပါဘူး။ အဟောင်းနေရာမှာ အပင်သစ်တွေ ချက်ချင်းစိုက်လို့ရအောင် ကျွန်မကပဲ စောစောစီးစီး တမင်သတ်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။

ဒါပေမဲ့ ဥယျာဉ်ထောင့်မှာတော့ ၇လပိုင်းလောက်က စိုက်ခဲ့တဲ့ အပင်ပေါက်လေးပေါ်မှာ နောက်ကျမှဖူးတဲ့ အဖူးလေးက ပန်းပွင့်နေခဲ့တယ်။ ပန်းလေးက ပွင့်ဖတ်လေးတွေ ပွင့်အာစသာရှိသေးပေမဲ့ အခုမှပဲ နွေရာသီ လုံးဝပြီး​ဆုံးသွားပြီလို့ တကယ်ခံစားလိုက်ရတယ်။

တအားကို ဝေးကွာလွန်းလို့ မှတ်ဉာဏ်လောက်သာ ကျန်တော့တယ်လေ။ ဒီမှာတော့ နွေက ဒီအတိုင်း ကလေးကို စောင့်မျှော်ရင်း ကျွန်မတစ်ယောက်တည်း ကုန်ဆုံးခဲ့ရတဲ့အချိန်ပါပဲ။

နွေရဲ့အဆုံးမှာပဲ ကလေးကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရတာကို...အဲ့ဒီမှတ်ဉာဏ်ရဲ့ အစနဲ့အဆုံးက ဖုန်တက်ပြီး ဝါးနေတဲ့ ပြတင်းပေါက်ကနေ အထဲကိုကြည့်ဖို့ ကြိုးစားရသလို ဝိုးတိုးဝါးတားပါ။ အဲ့ဒီ ဝိုးတဝါးမှတ်ဉာဏ်ထဲကနေ သူ့နည်းသူ့ဟန်နဲ့ အေးချမ်းခဲ့တဲ့ အခိုက်အတန့်တွေကို ပြန်တွေးကြည့်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။

အဲ့ဒီရာသီတုန်းက ဒီအိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်း ကုန်ဆုံးခဲ့ရတဲ့ နေ့အချိန်ဆိုတာ သိပ်မဆိုးလှပါဘူး။ အနည်းဆုံးတော့ မကြာခင် ကလေးလေး မွေးလာတော့မယ်ဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်ရှိတယ်၊ အလုပ်မလုပ်ရတာက အမှန်အတိုင်းပြောရရင် နည်းနည်း သက်သောင့်သက်သာရှိပြီး မကြာမကြာ နေမြင့်အောင်အိပ်ပြီးတော့ အေးအေးလူလူရှိခဲ့တယ်လေ။ ပြီးတော့ သူနဲ့...

အနည်းဆုံး အခုထက်တော့ ပိုပြီးကြာကြာလေး အတူတူရှိရလိမ့်မယ်လို့ ထင်ထားခဲ့တာပါ။

****

Miel's Translations